Finding North

Lees die Afrikaanse weergawe

My father taught me to always find North when getting to a new place. That way, he said, you would never get lost. He found his Way twenty-two years ago and doesn’t need the stars for direction anymore.

Me, on the other hand, still search for my North when arriving in a new town or city. Here it isn’t challenging at all, but I must confess that, when we lived or travelled abroad, I struggled to find it.

We lived in Egypt for a while and travelled to the Middle East and Europe and when I looked up at the night sky and didn’t see the Southern Cross in the Northern Hemisphere, I felt a bit lost. My inner compass just couldn’t find its North. Everything felt backwards and upside down. And it didn’t help that the Nile of the Bible flowed in the ‘wrong’ direction.

In Egypt I made East and West my goal. My husband, Deon, and I got lost while going for a walk on our second day in Cairo. We eventually saw the setting sun between the high buildings and followed it, because we knew that that was where the Nile was. In Cairo the Nile became my North – even though it was always East or West from where we were coming from or going to.

Tonight, when our son, Michael, walked to his cottage, he knocked on the window and called me to have a look at the stars. And there the Milky Way hovered in the load shedding darkness over our town with the Southern Cross reminding me – we are home.

© 2022 Fielies De Kock

Fielies De Kock is a content writer/blogger living in Hermanus in the Overberg, South Africa, with her crazy-haired husband and two dogs. She authored a children’s chapter book and a few short reads and is co-author of 125 Creative Writing Prompts for Petrolheads (available on Amazon Kindle) with her content writer son – who also has crazy hair.

Om Noord te vind

Read the English version

My pa het my geleer dat jy altyd Noord moet vind wanneer jy in ‘n nuwe plek aankom, want dan sal jy nooit verdwaal nie. Hy het al twee en twintig jaar gelede reeds sy Weg gevind en het nie meer die sterre nodig vir rigting nie.

Ek, aan die anderkant, soek nog steeds my Noord wanneer ons in ‘n nuwe dorp of stad aankom. Hier is dit nie juis te uitdagend nie, maar ek moet erken dat ek, toe ons in die buiteland gebly of daarheen gereis het, dit nie altyd kon regkry nie.

Ons het vir ‘n tyd lank in Egipte gebly en na die Midde-Ooste en Europa gereis en wanneer ek saans na die hemel opgekyk het en nie die Suiderkruis in die Noordelike Halfrond kon sien nie, het ek ‘n bietjie verlore gevoel. My innerlike kompas wou net nooit sy Noord vind nie. Alles het vir my agterstevoor en onderstebo gevoel. En dit het ook nie gehelp dat die Nyl van die Bybel in die ‘verkeerde’ rigting gevloei het nie.

In Egipte het ek maar vir Oos en Wes begin soek. Ek en my man, Deon, het op die tweede dag in Kaïro verdwaal toe ons gaan stap het. Gelukkig kon ons later die sakkende son tussen die hoë geboue sien en het toe in daai rigting gestap, want ons het geweet die Nyl loop daar. In Kaïro was die Nyl my Noord – al was dit gewoonlik Oos of Wes vanwaar ons gekom of waarheen ons gegaan het.

Vanaand toe ons seun, Michael, na sy huisie toe stap, klop hy aan die venster en sê ek moet die sterre kom kyk. En daar hang die melkweg in die beurtkragdonkerte oor die dorp, met die Suiderkruis wat my herinner – ons is tuis.

© 2022 Fielies De Kock

Ma. Vrou. Skrywer. Bly in Hermanus in die Overberg, Suid-Afrika, met ‘n man, volwasse seun en twee honde. Skrywer van ‘n kinderboek, Yeovangya’s Quest, en kortstories en mede-skrywer van 125 Creative Writing Prompts for Petrolheads saam met einste volwasse seun wat vir ‘n webblad oor karre skryf.